به نقل از «قدس آنلاین»

انتشار یک اثر جدید از حسین علیزاده

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۳۳۲۸۰

به گزارش قدس آنلاین، شهرام صارمی (نوازنده کمانچه) به مناسبت فرارسیدن هفتاد و دومین تولد حسین علیزاده، یادداشتی را در اختیار رسانه‌ها قرار داده است که می‌توانید ادامه آن را بخوانید.

در ادامه این یادداشت آمده است: « به مبارکی یکم شهریور، هفتاد و دومین زادروز استاد «حسین علیزاده» و انتشار پیش درآمد دشتی، یکم شهریور مبارک و خجسته باد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شهریوری که با عشق آغاز شد و ستاره‌ای پر فروغ بر پهنه موسیقی ایران درخشیدن گرفت. شهریوری که خود نمی‌دانست متولد اولین روزش، روزی آنچنان موسیقی ایران را مورد تاثیر و تحول قرار می‌دهد که گویی از این باغ پر گل و نغمه صدها پنجره ناگشوده باز می‌شود.

یکم شهریور ۱۳۳۰ فرخنده زادروز حسین علیزاده موسیقیدان جریان‌ساز، نوازنده صاحب سبک تار و سه‌تار و آهنگساز معاصر، هدیه خلقت به فرهنگ، هنر و موسیقی ایران است. از علیزاده گفتن، لب گشودن از موسیقیدانی چند وجهی، تاثیرگذار و جریان‌ساز سخن به میان آوردن و بسیار مشکل است. سخن گفتن از هنرمندی است که موسیقی ایران با نگاه متفاوت، خلاق و هنرمندانه‌اش رنگ و بویی دیگر یافت. هنرمندی که آثارش دستمایه اجراها و تنظیم‌های متعددی بوده است که هر یک ملاحت و رنگ و بویی خاص داشته است.

حضور ارزشمند، پرثمر و دلگرم کننده او را در شرایطی که هر روز با تعرض و هجمه‌ای بر هنر و هنرمندان واقعی این مرز بوم رقم زده می‌شود، قدردان بوده و سلامتی و طول عمرش را آرزومندیم.

می‌توان آثار علیزاده را در چهار بخش بداهه نوازی، گروه نوازی، آثار ارکسترال و موسیقی فیلم دسته‌بندی کرد. آثاری که پس از تصنیف و اجرا توسط خود او، بارها و بارها با ترکیبات مختلف سازی و ارکستری اجرا شده است. آثاری که در مقطعی تنها برای یک ساز تصنیف شده و همان اثر، بعدها با سازبندی و تنظیمی متفاوت، بیان جدید و متفاوتی داشته است.

تمامی این آثار در تقسیم بندی‌های متفاوت، اشتراکی غیر قابل انکار دارند. این اشتراک شامل نگاه ویژه به موسیقی، درک هنرمندانه و ارائه خلاقانه این آثار با تکیه بر پشتوانه غنی و عمیق از شناخت موسیقی هنری ایران است. آثاری که در آنها ادبیات حسین علیزاده به لحاظ محتوای موسیقی، تکنیک‌های آهنگسازی، ساز بندی، جمله بندی‌های موسیقی و بیان ویژه او به خوبی مشهود است.

از دیگر خصوصیات بسیار ویژه و منحصر به فرد این آثار، تنوع ریتم و بهره‌برداری خلاقانه از الگوهای ریتمیک و ملودیک ردیف موسیقی ایران است.

در آستانه زادروز استاد حسین علیزاده، قطعه پیش در آمد دشتی از کتاب ۱۰ قطعه برای تار (جلد پنجم)، توسط هنرمند جوان محمدجواد محمد شاهی که برای همنوازی تار و قانون برای رسیدن به یک زبان مشترک و استفاده از امکانات صوتی هر دو ساز در نقش های ملودی و آکومپانیمان تنظیم شده است، تا پایان شهریورماه در پلتفرم‌های موسیقی تقدیم علاقه‌مندان خواهد شد.

بافت قطعه صرفا به صورت ملودی و همراهی ملودی نیست. در بعضی از فرازها، هر دو ساز خط ملودی مستقلی را اجرا می‌کنند که به بافت کنترپوانتیک نزدیک‌تر است. در اجرای این قطعه نوازندگی تار به عهده محمدجواد محمدشاهی و نوازندگی قانون به عهده پریا فرهادی بوده است. این قطعه در استودیو سیا ضبط شده و سیاوش کامکار، میکس و مسترینگ اثر را به عهده داشته است.»

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: موسیقی هنر حسین علیزاده ارکسترال ایرانی حسین علیزاده موسیقی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۳۳۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان

آفتاب‌‌نیوز :

محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.

شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آواز‌های بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.

شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستان‌های مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.

اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش می‌خواست نام «شجریان‌ها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامه‌های رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.

شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.

شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگ‌فر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.

سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دوره‌های خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.

شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آن‌ها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایران‌ای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.

منبع: خبرگزاری ایلنا